1 Şubat 2010 Pazartesi

Hop...

Yıllar sonra tekrar "ileri, ileri, yukarı, yukarı!!!" felsefesini benimsememle birlikte bir anlık kararla İstanbul'a taşınıyorum. Herşey muallak, lakin muallak süregelenin uysallaştırmasından yeğ oluyor çoğu zaman benim gibi insanlar için... Mutluyum...

Bir de tarif edilmez şekilde acı çekiyorum onun haricinde. Bıçak gibi dayanılmaz ve anlık değil, teninde yürüyen bir kıymık gibi süregelen ve tedirgin... Çıkarmazsanız bir ömür orda kendine yer yapacak cinsten... Ama onu anlatmanın ne yeri ne zamanı. Su akacak yatağını bulacak... Her zaman öyle olur...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder